Dit artikel verscheen in FORUM+ vol. 28 nr. 3, pp. 3
Beste mens, beste onderzoeker, beste kunstenaar,
Stilaan ontwaken wij. Uit een wereld die de onze niet leek. En toch de onze was. Een werkelijkheid die zich meer dan ooit via digits en bleeps afspeelde. Maar kijk, we mogen weer en we mogen meer. Terug de straat op, leven en beleven met velen.
Waar zullen we elkaar ontmoeten? Mijn voorkeur gaat uit naar een zo authentiek mogelijke wereld waarin we iedereen kunnen tegenkomen. Is dat online? Oh no. Daar leeft ieder in een eigen filterbubbel. Als we dan al iemand buiten onze bubbel horen, is de kans groot dat die ‘iemand’ een bot of trol is, al dan niet gesponsord. De stille meerderheid wordt meedogenloos weggefilterd. Niet online dus. Misschien een neutrale ruimte zoals een museum of theater? Inspirerend en veilig, dat wel. Al ben ik niet zeker of iederéén daar passeert. Naar de stad dan? Waar is het authentieker, inclusiever en interactiever dan in de publieke, stedelijke ruimte? We zijn er nog niet; we hebben nog een hele weg te gaan. Wel koester ik die heerlijk naïeve hoop dat die plek ooit de plek van en voor iedereen wordt. Naar de stad dus. No time to waste.
Hoe maak jij je daar zichtbaar? Ik voel je bedenkelijke blik. Waarom zo verwonderd? Wat je ook doet en wie je ook bent: ik ben ervan overtuigd dat jij mee van de wereld een betere plek kunt maken. Misschien besef je het nog niet ten volle, maar we hebben jou in de maatschappij nodig: jouw moed, kijk op de zaak, begrip en/of verbeeldingskracht. Je hebt een stem, dus gebruik ze. Het kan van levensbelang zijn.
Deze FORUM+ bruist van de inzichten, kaders en voorbeelden die je doen reflecteren over je rol in de maatschappij. Neem alvast deze drie ‘take-to-the-street messages’ mee op tocht:
-
Verbind jezelf en wat je doet met de bredere maatschappelijke context. Jijzelf en je werk leven niet in een vacuüm. Welke meerwaarde heb jij, heeft je werk of je droom? In ‘Dramaturgical Analysis: A Relational Approach’ bieden Liesbeth Groot Nibbelink en Sigrid Merx je een breed en handig perspectief om naar artistieke én maatschappelijke processen te kijken vanuit dramaturgie. Nood aan inspirerende voorbeelden? In ‘Jewellery, Matter, Time: True Cost of a Jewel’ lees je hoe Irma Földényi en Saskia Van der Gucht kritisch kijken naar zichzelf als juweelontwerpers én ernaar handelen. In ‘Hugo d’Alesi’s Maréorama’ plaatst Sofie Deckers de immersieve Maréorama uit de Wereldtentoonstelling van 1900 in de geopolitieke context van zijn tijd.
-
Als je een stem hebt, kan je die gebruiken om te spreken of te zwijgen. In ‘listening to listening | listening letter’ van Sarah Vanhee en Flore Herman leer je begrijpen wat diep luisteren kan zijn als mentale, fysieke en politieke praktijk. Mashid Mohadjerin spreekt in ‘FREEDOM IS NOT FREE’ via haar foto’s, collages, teksten en historische beelden over de geschiedenis van vrouwen in het verzet in het Midden-Oosten en Noord-Afrika.
-
Doorbreek het hokjesdenken. Het maakt niet uit welke taal je spreekt of welke vorm je gebruikt, als je je maar kunt uitdrukken. Je vindt zeker een manier om dingen te realiseren. Wie hiermee als de beste experimenteert is dichter Maud Vanhauwaert. Twee bijdragen in deze FORUM+ gaan over haar werk: ‘Bouwen op basis van meertalig gebabbel’ en ‘Maud Vanhauwaert: het stad in mij’.
Laat je inspireren. Wees die rebel. Doe eens iets zots. Doorbeek de stilte. Wees authentiek. Maak het kleurrijk. Wees zichtbaar.
Hoe maak jij de wereld wakkerder en kleurrijker?